در کتاب شنل قرمزی می‌شنویم: سال‌ها پیش در روستایی کوچک دختری با مادرش زندگی می‌کرد که همه او را شنل قرمزی صدا می‌زدند. این هم به خاطر آن بود که او همیشه با یک کلاه و شنل قرمز رنگ از خانه بیرون می‌رفت. شنل قرمزی این کلاه و شنل را خیلی دوست داشت چون آنها را مادربزرگش در روز تولدش به او هدیه داده بود. روزی مادرش گفت که به خانه مادربزرگش برود و او در راه خانه مادربزرگ با خطراتی مواجه می‌شود. گرگ بد گنده‌ای هوس می‌کند دخترک و غذای داخل سبد را بخورد. او مخفیانه شنل قرمزی را تعقیب می‌کند، گاه پشت درختان و بوته‌ها و تپه‌ها قایم می‌شود و گاه درون چاله‌ها. در نهایت گرگ به شنل قرمزی نزدیک می‌شود و دخترک از روی خامی مقصدش را به گرگ لو می‌دهد.